Ojciec kontemplacji

Słowo kontemplacja nie jest używane jednolicie w środku literaturze chrześcijańskiej. Może symbolizować to samo, co medytacja oznacza to dyskusja a ma na myśli wobec tego medytowanie o czymś. Tutaj słowa medytacja używamy wyłącznie na wskazanie chrześcijańskiej bezprzedmiotowej formy modlitwy. Nie chodzi przenigdy o medytowanie ponad jakąś treścią. Jest to trochę postać doświadczenia oprócz aktywnymi siłami naszej potocznej świadomości. Słowo "medytacja" pochodzi z łaciny. "Contemplari" znaczy "doświadczać". tutaj. Celem jest przeczucie wewnątrz siebie samego, widzenie tego, co boskie do wnętrza nas dodatkowo stworzeniu wewnątrz postaci uwewnętrznienia innymi słowy doświadczenia w oddali naszymi intelektualnymi możliwościami. Kontemplacja jest właściwie stanem doznawania niż stanem aktywnego działania. Tego stanu nie jest dozwolone nauczyć, aczkolwiek przeciwnie wzbudzić. Dlatego osoby praktykujące kontemplację, chociaż na początku, potrzebują duchowo doświadczonego człowieka, który je poprowadzi, plus od czasu którego iskierka być może przeskoczyć, ażeby wewnątrz uczniu, do wnętrza uczennicy rozpalić się ten sam ogień. Zadatki aż do tego są wrodzone każdemu człowiekowi. W kontemplacji jest dozwolone nagrodzić czwórka fazy:1. Modlitwa jako droga aż do kontemplacji. 2. Doznanie własnego bycia - modlitwa spokoju. 3. Doświadczenie oświecenia. 4. Wcielenie doświadczenia oświecenia.Pierwsze dwoje fazy dadzą się dostać z wykorzystaniem każdego człowieka zdrowego fizycznie a psychicznie. Prowadzą one do stanu wielkiego spokoju oraz głębokiego pokoju. W religijnym obszarze nazywa się tamten warstwa społeczna "modlitwą spokoju". Jako proste istnienie w obecności Boga. Jest owo stan rzeczy kontemplacji. Człowiek patrzy w swoje własne bycie. Doświadcza w środku ten sposób Boga bliżej plus głębiej niż u modlitwie ustnej czy też rozważającej. "Modlitwa spokoju" wpływa na ogół silnie na osobowość. Jednakże nie chodzi tędy w dalszym ciągu o mistyczny forma we właściwym sensie. Ten pojawia się tylko wewnątrz fazie trzeciej zaś czwartej. Mistyczny stan przydarza się człowiekowi: nie jest dozwolone go wywołać aktem woli, wprawdzie dopiero co upichcić na wskroś etiuda modlitwy. Ten, komu dane jest wpisać do tej przestrzeni, ten na świeżo doświadcza, co owo znaczy, żywić czucie Boga ze wszystkich sił. Bóg sam jeden daje takiemu człowiekowi nowe siły, przez którym przypuszczalnie on uwielbiać Boga. W praktyce te cztery kroki negacja logiczna występują osobno, przecież krzyżują się zaś zachodzą na siebie.Wspinając się coraz wyżej w swych duchowych pragnieniach, gość odkrywa kontemplację jako świat negacja logiczna dopiero co możliwą na rzecz siebie, przecież oraz sobie zadaną. Pragnąc odparować na taki typ łaski szuka sposobów pogłębienia swej modlitewnej formacji, oraz stylu życia, który by odpowiadał wewnętrznym natchnieniom.W historii myśli kontemplacyjnej stawiano sobie eksperymentowanie, na do tego stopnia homo sapiens o własnych siłach, może przerosnąć bramę kontemplacji. Mówiono o tzw. kontemplacji nabytej, wewnątrz odróżnieniu od wlanej. Tę pierwszą można by nazwać modlitwą prostego spojrzenia, oznacza to też modlitwą głębokiego milczenia, gdzie pokoju dostępują nie zaledwie psychologiczne, jednakowoż oraz głębsze warstwy bytu. Główną rolę odgrywa miłosna wiara. W niej oświetlony umysł mocą Ducha Świętego zaczyna głębiej rozumieć rzeczywistość. Jak stwierdza Gaudium et spes: Dzięki darowi Ducha Świętego dochodzi istota ludzka dzięki wiarę aż do kontemplacji plus pojmowania tajemnicy planu Bożego (GS 15). Kontemplacja wyraża niezwykłe, nieustanne Chronos myślą a sercem obok Bogu (por. PC 5), pośród Jego tajemnic, przede wszystkim odnośnie aż do człowieka. Początkiem kontemplacji są oczy zwrócone na Boga, jeno na Boga. Pośród wielu miłosnych poznań dokonuje się propedeutyka w środku nową duchową topografię.Pośród niej rozkwita czeluść serca wewnątrz gorącym spojrzeniu, czystym, pełnym ufności, zwróconym w kierunku Ojcu do wnętrza niebiosach. Aby wkroczyć w środku dziedzinę kontemplacji, w środku niezwykłą nocna pora kontemplacji należy zilustrować klasyczny napis św. Jana odkąd Krzyża:Orygenes wewnątrz Contra Celsum pisze: Zamknijcie wasze zmysły, wznieście pogląd waszego ducha i oddalając się odkąd ciała, otwórzcie oczy waszego ducha – owo wyłączny postępowanie, żeby wizytować Boga.Św. Jan od Krzyża: Dusza powinna przeciwnie spośród miłości dosięgać wzrokiem na Boga… utrzymywać się niewzruszenie spośród miłosną uwagą, a prostą plus szczerą gdy ten, który otwiera oczy z myślą o miłości (ŻPM 3,33). Kontemplacja do wnętrza swej istocie wiąże się z otwieraniem oczu spośród miłości. Mieć zakochane oczy. tzn. uznać ofiarowaną amor tudzież odparować kochając. Dlatego rozciąga się płeć nadobna na życie. Być zdolnym aż do kontemplacji znaczy znaleźć, iż jestem miłowany, że jest Ktoś, kto tęskni. 2. Kontemplacja lectio divinaBenedyktyńska ryt kontemplacyjna lectio divina przekazana została wewnątrz formie listu o. Guigo Kartuza do brata Gerwazego. Guigo II (zm. naokoło 1193 roku) wstąpił do zakonu w Grande Chartreuse, którego został wieloletnim generałem, lecz w końcu poświęcił się wyłącznie kontemplacji plus pokucie. W listowie zawarł klasyczne pouczenia kształtujące co niemiara pokoleń monastycznych: Gdy pewnego dnia, zapracowany pracą ręczną zacząłem dumać o ćwiczeniu się człowieka duchowego, wtem duszy rozmyślającej ukazały się czwórka stopnie duchowe, oraz to jest: oczytanie, rozmyślanie, pacierz także kontemplacja. […] Czytanie (lectio) jest wobec tego pracowitym rozważaniem Pism z wielką uwagą. Rozmyślanie (meditatio) jest gorliwym działaniem umysłu, szukającego - drogą własnego rozumowania - poznania ukrytej prawdy. Modlitwa (oratio) jest pobożnym wysiłkiem serca, mającym na celu oddalenie złych rzeczy plus zdobycie dobrych. Kontemplacja (contemplatio) jest uniesieniem w kierunku Bogu trwożliwego umysłu, kosztującego radości słodyczy wiecznej.Właściwości czterech stopniOkreśliwszy w takim razie obecnie czwórka stopnie, pozostaje nam ujrzeć ich właściwości. Czytanie zatem szuka słodkości błogosławionego życia, rozmyślanie znajduje j ą, modlitwa prosi o więcej, rozważanie smakuje . Stąd dodatkowo tenże sam Pan mówi: Szukajcie, natomiast znajdziecie, kołaczcie, a otworzą wam. Szukajcie przez czytanie, tudzież znajdziecie w poprzek rozmyślanie; kołaczcie na modlitwie, natomiast będzie wam otworzone wewnątrz kontemplacji. Czytanie niby podaje aż do ust pierwszorzędny posiłek, rozmyślanie rozgniata go dodatkowo przeżuwa, modlitwa wydobywa podniebienie, rozważanie zaś jest samą słodyczą, która raduje zaś nasyca. Czytanie dotyka niby tylko powierzchni, rozmyślanie przenika głębiej, pacierz jest prośbą pełną pragnienia, medytacja - radością otrzymanej słodyczy.[…]RozmyślanieUważne przeto rozmyślanie, postępując naprzód nie pozostaje na pozornie, negacja logiczna tkwi na powierzchni, głębiej posuwa stopę. Przenika wewnętrzne sprawy, przeszukuje każdą z osobna. Pilnie rozważa, iż Jezus nie powiedział: błogosławieni czystego ciała, przecież serca. Bo nie wystarczy posiadać ręce czyste od chwili złych uczynków, gdyby też umysłu nie obmyjemy ze zdrożnych rozważań. Potwierdza owo respekt proroka, mówiącego: Któż wstąpi na górę Pana lub kto stanie wewnątrz Jego świętym miejscu? Człowiek rąk nieskalanych a czystego serca. Jak z zapałem musiał rozważać tę higiena serca ten wieszcz, gdy tylko modląc się mówił: Serce czyste stwórz we mnie, Boże plus podobnie: Jeżeli znalazłbym nieprawość w mym sercu, Pan by mnie negacja logiczna wysłuchał. Dusza w związku z tym rozmyśla o tym, niczym niesłychanie troszczył się o tę nieskazitelność błogosławiony Hiob, który mówił: Zawarłem koalicja spośród moimi oczami, by poniekąd nie spojrzeć na pannę. Oto na sposób niezmiernie strzegł się partner religijny, który zamykał swoje oczy, by nie spostrzegać na lichota, iżby niebacznie nie dostrzec tego, czego - pobudzony - mógłby pożądać. […] Dusza, zapalona takimi pochodniami, takimi rozbudzona pragnieniami, rozbiwszy słoiczek alabastrowego olejku, zaczyna wyczuwać jego słodkość - wciąż nie smakiem, przecież w pewnej mierze powonieniem. I myśli, wzorem słodko byłoby doświadczać tej czystości, o której z wykorzystaniem rozmyślaniu wie, na miarę niezwykle jest miłą. Lecz cóż uczyni? Płonie pragnieniem posiadania, natomiast negacja logiczna widzi w środku sobie sposobu, gdy mogłaby ją posiąść: im więcej szuka, tym więcej pragnie. Gdy mnoży rozmyślania, pomnaża plus rozpacz, ponieważ pragnąc słodyczy czystości serca, negacja logiczna przypadkiem jej posmakować. Albowiem ten, który czyta ewentualnie rozmyśla, nie przypadkiem odczuć owej słodyczy, o ile negacja logiczna będzie mu to dane spośród góry […]ModlitwaDusza zatem widząc, że sama z siebie negacja logiczna przypuszczalnie osiągnąć cel aż do upragnionych słodyczy poznania i doświadczenia i że im w wyższym stopniu zstępuje do wnętrza matołek serca, tym bardziej raduje się Bóg, upokarza się zaś ucieka się do modlitwy, mówiąc: Panie, który ukazujesz się ale wręcz ludziom czystego serca, oto za pośrednictwem oczytanie plus rozmyślanie badałam, jakim sposobem mogłabym posiąść prawdziwą higiena, abym w środku jej pośrednictwem mogła wnikliwie bądź jednak do wnętrza małej części zidentyfikować Ciebie. Szukałam Twego oblicza, Panie, oblicza Twego poszukiwałam. Długo rozważałam wewnątrz mym sercu, aż rozgorzał wewnątrz zanim palba także zapał, by w wyższym stopniu Cię poznać. Dajesz mi się zawrzeć znajomość, jak łamiesz na rzecz mnie chleb Pisma Świętego, i im w wyższym stopniu Cię poznaję, tym z większym natężeniem zrozumieć Cię pragnę, wcześniej nie powierzchownie, wedle litery, wszak przy użyciu doświadczenie.[…] Kontemplacja Tymi oraz podobnymi słowami, pełnymi ognia, dusza rozpala swoje zapał, okazuje swoje uczucie. Tymi śpiewami przywołuje Oblubieńca. Pan zaś, którego oczy patrzą na sprawiedliwych, i uszy Jego otwarte są na ich prośby, negacja logiczna czeka nawet aż skończą się te błagania, toż przerywając rytm modlitwy prędko się ukazuje oraz prędko wybiega przeciwnie spragnionej duszy tudzież rozlewając rosę niebiańskiej słodyczy, namaszczając najlepszym olejkiem, ożywia ją zmęczoną, pragnącą - nasyca, wysuszoną orzeźwia i sprawia, w przedziwny maniera umacniając, ożywiając, upajając tudzież otrzeźwiając, iż zapomniawszy o rzeczach ziemskich, pamięta ona na odwrót o Nim. I też jako cielesne żądze zwyciężają duszę owszem nader, że porzuca ona wszelkie użycie rozumu, oraz homo sapiens staje się niejako identyczny cielesny, nie inaczej też przez tej niebieskiej kontemplacji wszelkie poruszenia cielesne rzeczywiście są pochłaniane tudzież opanowywane przy użyciu duszę, iż konkret już w niczym się jej nie sprzeciwia dodatkowo człowiek staje się w rodzaju nieodróżnialny duchowy. 3. Kształtowanie ognika miłościŚw. Bonawentura (Giovanni Fidanza, 1217-1274), w czasie studiów wewnątrz Paryżu do wnętrza 1243 związał się z zakonem franciszkańskim. Po dwudziestu latach uprawiania teologii, został wybrany na generała; kolejny purpurat również arcypasterz Albano. Rozwijając tajemnicę duchowego wzrostu wewnątrz Rozmowie spośród samym sobą o czterech rodzajach modlitwy myślnej, Doktor Kościoła zakreśla kierunki krzyża:Przedmiotem pobożnego duchowego ćwiczenia mają istnieć rzeczy wewnętrzne oraz zewnętrzne, głębokie i wysokie.Po pierwsze, dusza pobożna powinna w poprzek ćwiczenie duchowe skierować promień kontemplacji na swoje wnętrze, żeby zobaczyć, podczas gdy jest ukształtowana z wykorzystaniem naturę, zniekształcona dzięki zły uczynek, naprawiona w poprzek łaskę.Po drugie, powinna wyznaczyć promień kontemplacji na rzeczy zewnętrzne, tak aby uchwycić sens, na kształt niestałe jest ziemskie spektrum, wzorem niewiadoma ziemska pycha dodatkowo w jaki sposób żałosna ziemska wielkość.Po trzecie, powinna przydzielić promień kontemplacji w kierunku głębi, żeby uprzytomnić sobie nieuniknioną przymus ludzkiej śmierci, straszną rygor Sądu Ostatecznego zaś karę piekła negacja logiczna do zniesienia.Po czwarte, powinna odwrócić promień kontemplacji w odniesieniu do wysokości, żeby zawrzeć znajomość niebieską zabawa, jej nieocenioną cena, niewymowną rozkosz tudzież nieskończoną wieczność.Duszo pobożna, oto jest ów błogosławiony krzyż, zdeterminowany czterema kierunkami, na którym poprzez ustawiczne rozmyślanie winnaś zawisnąć pospołu ze swym najsłodszym oblubieńcem Jezusem Chrystusem. Oto jest ów żarzący wóz, zaopatrzony do wnętrza cztery koła, na którym w poprzek usilną kontemplację winnaś wkraczać do pałacu nieba, wewnątrz wykładnik w ciągu swoim najwierniejszym Przyjacielem.W dziełku Trzy drogocenny, ewentualnie ostrzał miłości, zostawił praktyczne wskazania na rzecz wejścia na drogę kontemplacji.Powiedzmy, w charakterze mamy wdrażać się się w środku stosunku aż do ognika mądrości. Należy owo działać w środku takim porządku: